تایید یانفی نوروز در روایات
نوروز به معنای روز نو است ودراصطلاح رایج این مرز وبوم به نخستین روز فروردین ورسیدن آفتاب به برج حَمَل وآغاز بهار، نوروز گفته می شود .برای این روز درمیان ایرانیان ودربرخی اقوام وکشورهای دیگر آداب ورسومی وجود دارد.
احادیثی که درمنابع روایی درباره این روز آمده اند با صرف نظر از سندآن ها،به لحاظ محتوا متعارض هستند ؛برخی آن راتایید وبرخی نفی کرده اند .(که به تایید نوروز:کتاب بحارالانوار،ج56،ص 120-119 ،
به نفی نوروز:مناقب آل ابی طالب،ج4،ص318؛بحارالانوار ،ج 48،ص 108.)
رد وتایید دراین روایات به لحاظ رسم های ناپسندوپسندیده نوروز باشد ؛یعنی روایت نفی سنت های نادرست آن باشد وروایت تایید،سنت های خوب آن راتایید می کند.
این احتمال هم وجود دارد که روایت تایید شاید به نزدیک بودن این روز با حادثه غدیر و ولایت امیرالمؤمنان علیه السلام باشد چرا که براساس برخی محاسبات ریاضی ونجومی،جریان غدیر در سال دهم هجرت در روز 27 اسفندماه بوده است.پیامبراکرم نیز تا سه روز جهت بیعت گرفتن در سرزمین غدیر درنگ فرمود پس نوروز سال دهم هجری هم زمان با غدیربود.
گفتنی است برخی سنت های خوب که اسلام به صورت کلی برآن تاکیدکرده است:مانند نظافت وخانه تکانی،نیکوکاری، کمک به نیازمندان به ویژه خویشان وبستگان ،توجه به سالمندان ،مهرومحبت به یکدیگر،صله رحم،رفتن مومنان به قبرستان ها واماکن مذهبی وزیارتگاهها به ذکرودعا پرداختن ودعای معروف «یامُقلب القُلوب …»است که به آن اشاره شده است.
منبع:مفاتیح الحیاة،آیة الله جوادی آملی،صص 755-754.